ATA O ANO

Este curso remata e non queremos despedidas senon ata a próxima e como estivemos todo o ano de viaxe que mellor despedida que o poema da VIAXE A ITACA

Cando emprendas a túa viaxe a Itaca pide que o camiño sexa longo, cheo de aventuras, cheo de experiencias. Non temas aos lestrigons nin aos ciclopes nin ao colérico Poseidón, seres tales xamais acharás no teu camiño, se o teu pensar é elevado, se selecta é a emoción que toca o teu espírito e o teu corpo. Nin aos lestrigons nin aos ciclopes nin ao salvaxe Poseidón atoparás, se non os levas dentro da túa alma, se non os ergue a túa alma diante túa. Pide que o camiño sexa longo. Que moitas sexan as mañás de verán en que chegues -con que pracer e alegría!- a portos nunca vistos antes.
Detente nos emporios de Fenicia e faiche con fermosas mercadorías,
nácar e coral, ámbar e ébano e toda sorte de perfumes sensuais, cuantos máis abundantes perfumes sensuais poidas. Ve a moitas cidades exipcias a aprender, a aprender dos seus sabios. Ten sempre a Itaca na túa mente. Chegar alí é o teu destino. Mais non apresures nunca a viaxe. Mellor que dure moitos anos e atracar, vello xa, na illa, enriquecido de canto gañaches no camiño sen aguantar a que Itaca enriquézache.
Itaca brindouche tan fermosa viaxe. Sen ela non emprenderías o camiño. Pero non ten xa nada que darche. Aínda que a aches pobre, Itaca non che enganou. Así, sabio como che volviches, con tanta experiencia, entenderás xa que significan as Itacas.

ATA O ANO QUE VEN........